Warsztaty literackie w oparciu o tomik poezji „Pustko” Macieja Bobuli.
Spotkanie z Absolwentem dr. Jakubem Kornhauserem.
Warsztaty literackie z udziałem klasy 2h medialno-prawnej, w ramach ostatniej już w tym roku Szkoły czytania, odbyły się w Pałacu Potockich w dniu 16 czerwca br. Punktem wyjścia do rozważań o współczesnej poezji był tomik „Pustko” Macieja Bobuli. Zajęcia poprowadził Absolwent naszej szkoły dr Jakub Kornhauser /literaturoznawca, poeta, tłumacz, redaktor, eseista, UJ/.
„Spotkanie w Pałacu Potockich ukazało jak poezja, w której autor odsłania swoje cierpienie, lęki i nadzieje, pozwala nie tylko zrozumieć jego indywidualną historię, ale także spojrzeć głębiej na ludzką kondycję. Taki cykl pokazuje, że literatura może być formą terapii zarówno dla twórcy, jak i dla czytelnika. Refleksyjna, szczera forma przekazu skłoniła mnie do przemyśleń nad kruchością życia, siłą wewnętrzną i rolą sztuki w oswajaniu trudnych doświadczeń. Ponadto poezja Macieja Bobuli jest przepełniona ukrytymi przesłaniami. Każdy jest w stanie znaleźć coś dla siebie, zinterpretować to w odpowiedni dla siebie sposób.”
Mikołaj Wiążewski
„Spotkanie z Panem Jakubem Kornhauserem o zbiorze wierszy Macieja Bobuli pt. „Pustko” było niezwykle inspirującą rozmową na temat współczesnej polskiej poezji. Poruszyliśmy tematy dotyczące przeszłości i dzieciństwa oraz ich pozytywnych niemalże baśniowych aspektów, tworzących kontrast do smutnej i przerażającej teraźniejszości. Tematem spotkania były również sny, jako refleksja nad traumami i przeżyciami podmiotu lirycznego. Odnieśliśmy się również do środków artystycznych, kontekstów filmowych czy wyjątkowo negatywnej i naturalistycznej wizji świata przedstawionego przez autora, który głównie porusza tematy takie jak śmierć, przemijanie, historia, psychika czy bezsens poprzez metafory robactwa czy wojny. Spotkanie było bardzo interesujące i pozwoliło nam spojrzeć na współczesną poezję w nowy sposób, jednocześnie odkrywając jej piękno.”
Amelia Oroń
Refleksje uczniów po spotkaniu wskazują na potrzebę obcowania z poezją, zatrzymania się w pędzie świata i usłyszenie tego, co zawarte jest w przekazie drugiego człowieka. Jeżeli jest to poezja – tym bardziej warto wykonać wysiłek, by poczuć i zrozumieć więcej i mocniej. W jaki sposób można zmierzyć tytułową pustkę? Tylko próbując zorganizować przestrzeń, którą stanowi wyrwa po tym, co kiedyś było na jej miejscu. Takiej próby podejmuje się właśnie Maciej Bobula w tomie poetyckim „Pustko”, gdzie pamięć istnieje w ścisłej zależności od nicości, w której miejscu kiedyś było coś więcej. Bobula zaglądając w pustkę, nie widzi wyłącznie przerażającej ciemności, ale także duchy tego, co niegdyś tam istniało. „Pustko” to w końcu książka o przeniesieniu przeszłości w teraźniejszość, o śmierci i życiu po śmierci i… Zainteresowanym rekomendujemy „Pustko”, Wydawnictwo Warstwy, Wrocław 2023, s. 88.
organizacja: prof. Anna Czepiec-Maczka,
opieka: prof. Anna Czepiec-Maczka, prof. Ewa Wach-Czubińska