Wykład dr. Marcina Spórny w Centrum Edukacyjnym Instytutu Pamięci Narodowej

W dniu 17 kwietnia 2024 r. o godz. 18.00 w Centrum Edukacyjnym IPN „Przystanek Historia” ul. Dunajewskiego 8 w Krakowie odbędzie się kolejne spotkanie z cyklu „Środa archiwalna”. Wśród ofiar Zbrodni Katyńskiej jest aż 72 absolwentów III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego, dzisiaj II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. Dr Marcin Spórna przedstawi wybrane sylwetki absolwentów III Gimnazjum – ofiar sowieckiego ludobójstwa, przybliży postać i zasługi dla zachowania spuścizny katyńskiej dr. Jana Zygmunta Robla i jego szkolnego kolegi mjr. Antoniego Hniłki – absolwentów III Gimnazjum, a także opowie o podejmowanych wspólnie z Oddziałem Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie działaniach mających na celu upamiętnienie absolwentów Gimnazjum – ofiar Zbrodni Katyńskiej. Spotkanie poprowadzi Rafał Dyrcz, naczelnik Oddziałowego Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie.

 

Klub Wyspiańskiego – kontynuacja: Wesele, Proszę Państwa, Wyspiański umiera

Międzynarodowy Dzień Teatru 27 marca był okazją, by uczniowie z klas 3d i 3h udali się do Teatru im. J. Słowackiego. W tym dniu mocno akcentowano słowa norweskiego pisarza, laureata Nagrody Nobla 2023 w dziedzinie literatury. Jon Fosse napisał w swym orędziu: Nie przychodzi mi do głowy lepszy sposób łączenia przeciwieństw niż sztuka. Właśnie ona jest przeciwieństwem gwałtownego konfliktu, który, co zbyt często widzimy, znajduje swoje ujście w destrukcyjnych próbach zniszczenia obcego, tego niepowtarzalnie innego, nierzadko poprzez wykorzystanie najbardziej bestialskich odkryć nowej technologii. Czy to będzie terroryzm, czy to będzie wojna. […] Postanowiłem mówić o sztuce w ogóle, a nie wyłącznie o sztuce teatru, dlatego że w każdej dziedzinie sztuki, w każdej dobrej sztuce, w jej najgłębszej istocie, chodzi o to samo, chodzi o to, żeby to, co niepowtarzalne, osobliwe, stało się uniwersalne. Sztuka łączy niepowtarzalne z uniwersalnym w swoim wyrazie artystycznym. Nie poprzez usuwanie swoistości, tylko poprzez jej uwydatnianie, aby wyraźnie wybrzmiało to, co obce. To proste. Wojna i sztuka to przeciwieństwa. Wojna i pokój to przeciwieństwa. Sztuka to pokój.

Nowe odczytanie Wesela w Teatrze im. J. Słowackiego bardzo wyraźnie koresponduje ze słowami noblisty. Niekoniecznie jednak interpretacja ta znajduje uznanie wśród uczniów, którzy niezwykle cenią sztukę Stanisława Wyspiańskiego. Antonina Sikora z klasy humanistycznej 3h pisze: Spektakl Wesele na podstawie dramatu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Mai Kleczewskiej swoją premierę miał 17 marca 2024 r.,  dokładnie 123 lata po pierwszej premierze tego dzieła, na tych samych deskach sceny teatru. Jednak sztuka ta, moim zdaniem, nie należy do wybitnych. Przeładowana jest wątkami niewynikającymi z elementów fabuły, odbiega od oryginalnych wartości przekazywanych przez twórcę. To tylko niewielka część negatywnych aspektów tego spektaklu. Jedynym, co wydaje się według mnie, ratować spektakl są jego wizualne efekty, takie jak stroje, muzyka oraz scenografia.
Kolejną opinię przedstawia Maria Wolska, także uczennica klasy 3h:
Dla mnie, rzeczą godną największego podziwu w Weselu jest gra aktorska i ogrom pracy oraz energii, którą specjaliści Teatru Słowackiego włożyli w ten spektakl. Zostali postawieni przed niełatwym zadaniem – porwać widownię w wir chłopomanii poprzez taniec i sceny zbiorowe początkowej części widowiska. Moim zdaniem udało się. Barwne spódnice i pawie pióra znacząco koloryzowały prawie znikomą scenografię, która mimo że prosta, użyta była w spektaklu bardzo nowocześnie. W przedstawieniu nie obyło się bez kontrowersji oraz zmian w oryginalnym biegu fabuły, i mimo że ten zabieg nie przypadł mi do gustu, to sądzę że warto było Wesele zobaczyć, zwłaszcza w Światowy Dzień Teatru.
Jak piszą twórcy Wesela w Teatrze im. J. Słowackiego: Tajemnicą „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego jest przede wszystkim sposób jego oddziaływania, bo na Weselu – jak ujął to dowcipnie niegdyś Jan Błoński – polska publiczność nigdy się nie nudzi. Wielki finał dramatu, zmierzający długimi kadencjami do stanu uśpienia, rozbrojenia, do chocholego tańca, zwykło się odczytywać jako gorzką, wstrząsającą prawdę o społecznej niemocy, marazmie, anomii. A może jest na odwrót? Może ta perwersyjna, triumfalna i monumentalna scena uśmiercania społecznej energii wyzwala poczucie ulgi, uwalnia od lęku przed krwawą przemocą, zapewnia błogie uczucie wzniosłości i bezgrzeszności?
Także tym razem finał Wesela może zaskakiwać, nawiązując do współczesnych nam wydarzeń. Jest przestrogą, wynikająca z historycznego doświadczenia. I ożywiającą w naszej zawodnej, krótkotrwałej pamięci fakt, że widmo wojny jest bliżej niż nam się wydaje. Maja Kleczewska z dramaturgiem Grzegorzem Niziołkiem przypominają o tym.
Warto iść do teatru, by mieć swoje zdanie i dostrzec nowe odczytanie Wesela przez pryzmat swojej wrażliwości. Niebawem uczniowie będą mieli okazję obejrzeć na scenie Starego Teatru inny obraz Wesela Stanisława Wyspiańskiego – tym razem w reżyserii Jana Klaty.

Proszę Państwa, Wyspiański umiera
4 kwietnia był dniem, kiedy w godzinach wieczornych widownię Teatru im. J. Słowackiego wypełnili uczniowie z naszej szkoły by obejrzeć spektakl Proszę Państwa, Wyspiański umiera.

Przedstawiamy kilka refleksji uczniów po spektaklu. Maria Wolska z klasy 3h pisze: Niesamowity klimat kreowany już od momentu przekroczenia progu teatru bardzo szybko porywa i przenosi widza w świat Wyspiańskiego, który z całą pewnością jest nieco osobliwy. Jego unikatowy charakter podkreśla w spektaklu świetna gra świateł, a przede wszystkim muzyka – melancholijne, delikatne i poruszające utwory w wykonaniu Mai Kleszcz, przypominające mi o moim dzieciństwie, a także chwytliwe muzyczne przerywniki stosowane między scenami oraz w trakcie trwania dialogów, które nadawały im odpowiedni rytm oraz podkręcały ich nietypowy, specyficzny charakter. Końcówka spektaklu była dla mnie zniewalająca. Świetnie zagrani bohaterowie perfekcyjnie podkreślili i domknęli całą historię. Było to dla mnie ogromnie wzruszające przeżycie – czułam jak gdyby ten spektakl obudził we mnie jakąś cząstkę nieznanej mi dotąd wrażliwości i dość brutalnie wydobył ją na światło dzienne. Z teatru wyszłam czując prawdziwe katharsis. Z pewnością jest to jeden z najlepszych spektakli jakie miałam ostatnio przyjemność przeżywać.
Komentarz Michała W. Świątkowskiego z klasy 3h: Spektakl Proszę Państwa, Wyspiański Umiera w ciekawy i niekonwencjonalny sposób przybliża nam historię życia i kariery twórczej Stanisława Wyspiańskiego. O czwartym wieszczu opowiadają nam jego przyjaciele, wrogowie, współpracownicy, wreszcie żona, matka i dzieci. Z ich relacji, połączonych z refleksjami i wspomnieniami samego Wyspiańskiego wyłania się obraz niejednoznaczny. Krakowski artysta jest przedstawiony z jednej strony jako wybitny reżyser teatralny, genialny malarz i wizjoner, z drugiej zaś jako człowiek nieodpowiedzialny, popędliwy, czasem nawet infantylny. Ta mnogość głosów w dyskusji o Wyspiańskim daje widzowi możliwość samodzielnego wyrobienia opinii o artyście, za co bardzo doceniam spektakl. Na szczególną uwagę zasługuje wysoki poziom integracji widzów z aktorami, którzy często opuszczają scenę i przechodząc na widownię tym bardziej angażują publikę. W spektaklu obecne są także liczne odniesienia do wybitnych dzieł sztuki jak ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim, oraz obrazów Caravaggia, Rembrandta, czy Malczewskiego. Osobiście jednak jestem zdania, że spektakl jest momentami zbyt krzykliwy i wulgarny, jakby za wszelką cenę starając się zwrócić uwagę widza. Zupełnie niepotrzebnie, bowiem fascynująca opowieść o genialnym artyście sama w sobie jest interesująca i zupełnie nie potrzebuje tych dodatków, wątpliwej skądinąd jakości.
Te drobne mankamenty nie zmieniają jednak faktu, że sam spektakl uważam za zdecydowanie godny polecenia.
Opinia Marii Skowronek z klasy 3e:
Spektakl był niesamowitą podróżą do ostatnich chwil życia Czwartego Wieszcza – Stanisława Wyspiańskiego. Widzowie zanurzając się w tej historii, jakby z samym bohaterem przemierzają różne etapy jego życia, ważne dla niego miejsca i chwile oraz ludzi tak blisko z nim związanych. Nie jest to jednak lukrowana laurka dla Wyspiańskiego. Niesamowity dobór aktorów, scenografii, muzyki oraz rozległych metafor pozwala poczuć się widzom jak w teatrze czasów Wyspiańskiego. Bardzo ciekawym rozwiązaniem jest kontakt z publicznością, który nie ogranicza się jedynie do połączenia widowni ze sceną w trakcie spektaklu ale daje możliwość każdemu z oglądających stanąć na deskach sceny słynnego Teatru. Sam koniec może zadziwić oraz skłonić do refleksji. Z całą pewnością mogę polecić ten spektakl każdemu, nie tylko fanom Stanisława Wyspiańskiego i Młodej Polski. Warto przeżyć tą sentymentalną podróż nie o umieraniu a o życiu.

Organizacja: opiekun Szkolnego Klubu Wyspiańskiego prof. Anna Czepiec-Mączka
Zdjęcia: Maria Skowronek, klasa 3e

Urszula Grodzka z klasy 2h laureatką III miejsca w XXIII Ogólnopolskim Turnieju Reportażu im. Wandy Dybalskiej

Urszula Grodzka z klasy 2h zdobyła tytuł laureatki III miejsca w Ogólnopolskim Turnieju Reportażu im Wandy Dybalskiej i zdobyła nagrodę Dyrektora Departamentu Edukacji za reportaż pt. Kiedy tak naprawdę będzie ta dwudziesta pierwsza? W protokole jury tak uzasadniło ocenę pracy Uli: Autorka pokazując swoją rodzinę, dysponuje ogromną dokumentacją, z której tworzy syntetyczną całość, nie bojąc się ujawniać najbardziej bolesnych szczegółów. Jako czytelnicy jesteśmy blisko bohaterów tej opowieści. Mamy obraz tego, z czym na co dzień zmaga się cała rodzina. Relację i fragmenty nagrodzonych prac można przeczytać w Wyborczej.pl:
https://wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/7,35771,30780393,wybrano-najlepsze-reportaze-licealistow-z-calej-polski-milcza.html
Podczas XXIII Gali Finałowej w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego Urszuli towarzyszyli rodzice, siostra Hania oraz nauczycielka języka polskiego, Katarzyna Kamizela. Po oficjalnej uroczystości laureaci mieli okazję porozmawiać na temat swoich prac z jurorami konkursu. Po południu wszyscy uczestnicy wzięli udział w spotkaniu z Magdaleną Skawińską i Joanną Kuciel-Frydryszak, autorką „Chłopek”- książki roku 2023 portalu LUBIMY CZYTAĆ! Wieczór zakończył się spacerem z przewodnikiem, który w barwny sposób opowiedział historię Rynku stolicy Dolnego Śląska. Następnego dnia laureaci z opiekunami mieli możliwość zwiedzenia najpiękniejszej wrocławskiej kamienicy, gdzie mieści się Muzeum Pana Tadeusza. Tam licealiści bliżej poznali historię sarmatów oraz życie i twórczość Adama Mickiewicza. Dwa dni goszczenia we Wrocławiu i wszystkie atrakcje były jedną z nagród dla laureatów konkursu.
Plotki głoszą, że Urszula już ma pomysł na kolejny reportaż. Czekamy z niecierpliwością i serdecznie gratulujemy sukcesu!

Opieka: prof. Katarzyna Kamizela

Budowanie przyszłości z Piotrem Wróblem: inspiracje i wyzwania w architekturze. Spotkanie klas 1e i 3e z architektem.

12 marca 2024 roku w II LO w Krakowie odbyło się inspirujące spotkanie klas artystyczno-architektonicznych 1e i 3e z renomowanym architektem panem Piotrem Wróblem. Piotr Wróbel jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, gdzie przez wiele lat pełnił również funkcję wykładowcy. Doświadczenie zawodowe zdobywał w biurach architektonicznych w Niemczech, Norwegii i Wielkiej Brytanii. W 1991 wspólnie z Jackiem Czechem i Januszem Dulińskim założył pracownię architektoniczną APA Czech-Duliński-Wróbel. Jest współautorem kilkudziesięciu prac konkursowych, kilkunastu projektów budynków i zespołów urbanistycznych. Do jego najważniejszych projektów i realizacji zaliczyć można kompleks budynków lotniskowych oraz terminale pasażerskie w portach lotniczych w  Krakowie-Balicach i w Rzeszowie, budynek Radia Kraków czy budynek Wydziału Informatyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W trakcie prezentacji, pan Piotr Wróbel przybliżył uczniom nie tylko swoje najważniejsze realizacje, ale także etapy procesu projektowania. Wspomniał o projekcie radia Kraków, który realizował w młodym wieku we współpracy z prof. Tomaszem Mańkowskim, podkreślając znaczenie współpracy zespołowej i kompleksowości procesu projektowego.
Architekt zwrócił również uwagę na istotę myślenia przyszłościowego podczas projektowania, kładąc nacisk na „elastyczność” budynków oraz ich zdolność adaptacji do zmieniających się warunków. Opowiedział o konieczności uwzględnienia funkcjonalności i technicznej strony architektury, równoważąc ją z elementami abstrakcyjnymi i artystycznymi.
Pan Wróbel podzielił się także przykładami projektów, które nie zostały zrealizowane, lecz zdobyły uznanie w środowisku architektonicznym, takimi jak Opera Krakowska czy pływalnia przy ulicy Reymonta. Wspomniał również o swojej pracy nad projektami: lotniskiem w Balicach oraz lotniskiem w Rzeszowie, ukazując zarówno skalę projektów, jak i ich złożoność.
Podczas spotkania, architekt zwrócił uwagę na inspiracje płynące zarówno z natury, jak i sztuki. Przedstawił uczniom swoje pasje, w tym kolekcjonowanie nietypowych przedmiotów, które stanowią dla niego źródło pomysłów i inspiracji.
Spotkanie z dr Piotrem Wróblem dla klas 1e i 3e nie tylko dostarczyło wiedzy na temat architektury i procesu projektowania, lecz także stanowiło inspirującą podróż przez świat kreatywności i profesjonalizmu. Dla uczniów było to nie tylko spotkanie z mistrzem zawodu, ale także moment refleksji nad własnymi pasjami i możliwościami zawodowymi w przyszłości.

Autor tekstu: Hanna Kwapień, klasa 3e
Pomysłodawca spotkania, organizator: prof. Anna Czepiec-Mączka
Autorka kolażu /Radio Kraków/: Natalia Detka, klasa 3e
Zdjęcia: Jakub Jagiełłowicz, klasa 3e

Turniej piłki siatkowej

Za nami kolejny turniej organizowany przez Samorząd Uczniowski. 19 i 20 marca uczniowie mieli przyjemność zagrać w siatkówkę  –  dyscyplinę w której Polska Reprezentacja odnosi sukcesy na skalę światową. Turniej cieszył się ogromną popularnością, do rozgrywek zgłosiły się 24 klasy. Składy reprezentacji klas były mieszane, o tytuł najlepszej klasy walczyły dziewczyny wraz chłopcami.
Atmosfera na meczach i poziom umiejętności gry zawodników był niesamowity, walka o każdą piłkę wzbudzała emocje i podnosiła poziom adrenaliny wśród wszystkich. Ogromne gratulację za wytrwałość i walkę dla wszystkich uczestników, a w szczególności dla klasy 3c, która zwyciężyła w rozgrywkach. Na drugim miejscu uplasowała się klasa 4g, na trzecim miejscu klasa 3b.
Skład drużyn:
Klasa 3c: Bartosz Miklas, Jakub Sobczyk, Bartosz Baniowski, Bartłomiej Cichoń, Tomasz Barszcz, Nikodem Ufland, Julia Gediga, Weronika Głowa, Julia Gut, Weronika Kawa
Klasa 4g: Dawid Libucha, Magdalena Włodarczyk, Aleksandra Pocztorenko, Zofia Kuc, Mateusz Buczyński, Karol Nowakowski, Maciej Szewczyk, Maja Bobek, Jan Klepka
Klasa 3b: Błażej Czyżycki, Filip Zaziąbł, Paweł Gomuła, Michał Chmiel, Stanisław Curyło, Maja Samek, Lilianna Dubas, Kinga Kapcia, Julia Niemiec
Za organizację turnieju z ramienia Samorządu Uczniowskiego byli Julia Wójtowicz i Jacek Kawalec. Specjalne podziękowania dla sędziów profesora Wojciecha Biedermana i absolwentów Adriana Glanowskiego i Pawła Matuszka.
Na zakończenie turnieju samorząd zorganizował mecz reprezentacja szkoły kontra absolwenci, było to świetne wydarzenie.
Dziękujemy za wspaniałą atmosferę i emocje, których nam dostarczyliście.

Opiekunowie:
prof. Tomasz Kaszyński
prof. Anna Mrugalska
prof. Joanna Pisula

II LO w Krakowie partnerem programu British Council Advantage

Miło nam poinformować, że w kwietniu 2024 szkoła podpisała umowę partnerską z British Council, prestiżową organizacją wspierającą nauczanie języka angielskiego, i tym samym Szkoła stała się partnerem programu British Council Advantage.

Współpraca w ramach programu British Council Advantage dotyczy przygotowania do zewnętrznych egzaminów potwierdzających znajomość języka angielskiego takich jak: Cambridge First for Schools (FCE), Cambridge English: Advanced (CAE), Cambridge English: Proficiency (CPE) oraz IELTS.

Zainteresowanym uczniom II LO w roku szkolnym 2024/2025 oferujemy możliwość przygotowania się do tych egzaminów w murach szkoły pod okiem nauczycieli zespołu anglistów naszego liceum, wspieranych przez British Council  w procesie przygotowania do egzaminów poprzez umożliwienie dostępu do bogatych zasobów i szerokiego wsparcia.

Zajęcia będą się odbywały w ramach zajęć dodatkowych, w małych grupach, po uprzednim przejściu przez proces kwalifikacji do grupy o właściwym poziomie zaawansowania znajomości języka.

Więcej informacji we wrześniu 2024 na stronie szkoły i w dzienniku elektronicznym Librus w dziale ogłoszeń.

Zapraszamy do skorzystania z tej wyjątkowej szansy na poszerzenie znajomości języka angielskiego i potwierdzenie jej międzynarodowym certyfikatem wydawanym przez Cambridge English.

Koordynator programu w szkole: prof. Katarzyna Pysz

 

kwiecień 2024
P W Ś C P S N
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  
Społeczny Komitet Odnowy Zabytków



Aktualnie online: 4
Dzisiaj: 1
W tym tygodniu: 7706
W sumie: 5212331

bip